پژوهشگران آزمايشگاههای بل، که بهخاطر دستاوردهای تاريخیاش از شهرت جهانی برخوردار است، توانستند با بهرهگيری از يک سامانه تنظيمکننده بسامد يا (سيستم ماژولاسيون فرکانس)، نرخ انتقال داده روی کابلهای مسی تلفن را به 10 گيگابيت بر ثانيه برسانند.
با چنين دستاوردی میتوان در آينده، کابلهای مسی معمولی را به شبکههای فيبرنوری متصل کرد. در اين شيوه جديد از استاندارد جی.فست (اينو اين آدرس را ببينيد)، استفاده شدهاست که در زمره استانداردهای جديد موردپشتيبانی اتحاديه جهانی مخابرات بهشمار میآيد. جی.فست يکی از استانداردهای خط اشتراک ديجيتال يا DSL است که میکوشد با بهرهگيری از دامنه فرکانس 106 مگاهرتز، نرخ انتقال داده روی شبکههای کنونی کابل مسی را (دستکم) در حد 500 مگابيت بر ثانيه نگاه دارد. اينک، سامانه تنظيمکننده آزمايشگاه بل که XG-FAST نام گرفتهاست دامنه فرکانس را از 106 مگاهرتز به 500 مگاهرتز افزايش دادهاست و درنتيجه آن میتواند نرخ انتقال داده روی يک زوج کابل مسی 30 متری را به 10 گيگابيت بر ثانيه برساند. البته با افزايش درازای کابل به 70 متر، نرخ انتقال داده به 1 گيگابيت بر ثانيه کاهش خواهد يافت. مارکوس ولدون، رئيس آزمايشگاههای بل بهاين موضوع اشارهکرد که دستيابی به سرعت 10 گيگابيت بر ثانيه روی کابلهای مسی تازه نمونهای اوليه از اين روند است و اپراتورها در آينده خواهندتوانست با چيره شدن بر محدوديتهای فناوری باندپهن، روی همين شبکههای کنونی، سرويسهای گيگابيتی با صرفه اقتصادی ارائه دهند. مشخص نيست که آيا آزمايشگاه بل میتواند با استفاده از اين شيوه نو، سرعت جابهجایی داده روی کابلهای تلفن را حتی از 10 گيگابيت بر ثانيه نيز فراتر ببرد يا نه، اما پژوهشگران اين آزمايشگاه میگويند، باتوجه به محدوديتهای قانون شانون (تئوری شانون هارتلی)، انجام اينکار ممکن نخواهدبود. تئوری شانون هارتلی بيشينه نرخ جابهجایی داده در هر کانال ارتباطی را با مدنظر قرار دادن پهنای باند و نويز موجود در آن محاسبه میکند.
منبع : ماهنامه شبکه